مباحثی ازریاضی
علمی -آموزشی
درباره وبلاگ


(فراگیری علم ریاضی محتاج دقت،توجه وتفکر است،اگر از حل تمرینی باز ماندید مایوس نشوید فکر کنید وقوه اندیشه خود را به کارببرید حتما موفق خواهید شد).به وبلاگ من خوش آمدید ،هدف این وبلاگ آگاهی بخشی به دانش آموزان عزیز میباشدو همچنین همکاران گرامی در صورت صلاحدید می تواننداز مطالب آن برای پر بار نمودن ساعات تدریس ریاضی استفاده نمایند،لطفا ما را از نظرات و پیشنهادات ارزشمندخود برای بهتر شدن مطالب وبلاگ آگاه سازید.
نويسندگان
چهار شنبه 6 ارديبهشت 1391برچسب:آموزش کامل حسابان , :: 12:7 :: نويسنده : نوراله شکری

چهار شنبه 6 ارديبهشت 1391برچسب:دوره تناوب, :: 12:2 :: نويسنده : نوراله شکری
از لینک زیرجزوه آموزشي توابع متناوب و دوره تناوب قابل استفاده دانش آموزان و دبيران كه توسط استادسپهری تاليف شده است دريافت نموده و استفاده نماييد .

 

توابع متناوب و دوره تناوب

منبع:کانون آموزش ریاضیات آراز

با تشکر از استاد سپهری

شنبه 2 ارديبهشت 1391برچسب:آهسته صحبت کنیم, :: 21:43 :: نويسنده : نوراله شکری

حکیمی می گوید:انسان وقتی که بلند حرف بزند صدایش را می شنوند .اما وقتی که یواش حرف بزند به گفته اش گوش می دهند!


 

جمعه 1 ارديبهشت 1391برچسب:طنزریاضی, :: 1:29 :: نويسنده : نوراله شکری

شعاع درد مرا ضرب در عذاب كنيد

كه تا مساحت رنج مرا حساب كنيد

محيط تنگ دلم را شكسته رسم كنيد

خطوط منحني خنده را خراب كنيد

طنين نام مرا موريانه خواهد خورد

مرا به نام دگر غير من خطاب كنيد

دگر به منطق منسوخ مرگ مي خندم

مگر به شيوه ديگر مرا مجاب كنيد

در انجماد و سكون پيش از آنكه سنگ شوم

مرا به هرم نفسهاي عشق آب كنيد

مگر سماجت پولادي سكوت مرا

درون كوره فرياد خود مذاب كنيد

بلاغت غم من انتشار خواهد يافت

اگر كه متن سكوت مرا كتاب كنيد


 

جمعه 1 ارديبهشت 1391برچسب:طنزریاضی, :: 1:28 :: نويسنده : نوراله شکری

حساب و جبر جانا همه هستی ات بیارا

که رسد ز رمز خلقت نفحات حق شما را

لگاریتم هر گلی را که ز باغ پایه چیدم

رخ دلربات دیدم که رقم زده نما را

چو به تابع ات کشیدم خط منحنی چه دیدم

به دو دیده در تعجب نگریستم خدا را

به کمند رشته هایش چراست اوفتادن

قدح لیمیت خوردن به وجودتان گوارا

مَکُنی به صفر ضربم که توان آن ندارم

ز کرانه های بالا نفرستی این بلا را

هنر ریاضیات است غزلی بدین روانی

که روان خسته ما ننوازد این نوا را

منبع:http://moghim6.blogfa.com/


 

جمعه 1 ارديبهشت 1391برچسب:شعر ریاضی, :: 1:27 :: نويسنده : نوراله شکری

شاعر اين مثنوي ديوانه نيست با رياضي خوانده ها بيگانه نيست

روز و شب خواب رياضي ديده ام خواب خطهاي موازي ديده ام

كاش در دنيا نشان از غم نبود صفر صفرم اينقدر مبهم نبود

حال ،بشنو اندكي از رشته ام مثل يك زالو به خونش تشنه ام

در رياضي چهره اي شاداب نيست هشت ترمي ،در انجا باب نيست

بچه ها پيوسته دشنامش دهند گوش خود اما به فرمانش دهند

اي رياضي ،اي رياضي چيستي؟ مي بري هردم به تيغت ،كيستي ؟

تاكه اسمت بر زبانم سبز شد كل مغزم پيچهايش هرز شد

چون براي درسهايي مثل جبر گاو نر مي خواهد و يك مرد گبر

شخصيتهايي چنان فرما وگوس هر كدامش قامتم را داده قوس

بچه ها از قضيه گريان مي شوند بهر اثباتش پريشان مي شوند

بهر تنها يكصدم پايان ترم جمله مي لولند انجا مثل كرم

نانشان را همچواجر كرده است اينچنين امثال تيلور كرده است

جمله دانشجو به ظاهر مثل گل ليك در عقل وسيرت گشته خل

روزها در محضر فيثاغورس مي شود ديوانه وبي حال وحس

مي رود گاهي به چپ ،گاهي به راست مثل يك دنباله ناهمگراست

شب وليكن تا سحر خر مي زنند صحبت از دنياي ديگر مي زنند

پر اميد از شيوه اقليدسي است بينوا كف كرده در روياي بيست

چونكه انجا بيست از ان خداست نوزده را ول كه سهم انبياست

از ميان سيزده دانشكده زير ده ،گويي ميانگينش زده

از رياضي گشته خر باهوشتر كرده كمتر راه خود را بر وتر

قضيه اي را مي برد دائم به كار قضيه اي در هندسه، نامش حمار

مي زنم فرياد لبريز از يقين اي فغان از دست استوكس وگرين

ان رياضي يك،به زحمت پاس شد نمره ام ده شد ولي سر طاس شد

صنعتي من زلف ومويي داشتم بين ياران ابروئي داشتم

مي زدم فرق وسط ،گهگا ه رپ مي شدم پشت تريبونهاي گپ

از چه رو كردي سرم را طاس طاس؟ اي دريغ ،افتادم از اند كلاس

اي رياضي خوان شاعر گوش كن پنبه غفلت برون از گوش كن

رشته ها را غرق حلاجي مكن مسخره بر برق و نساجي مكن

مثل اين جادو گران پير زن اينقدر چون غربتي ها غر نزن

چون بهشتي بوده گر در اسمان برزمين شد صنعتي در اصفهان

شعر من لبريز از رمز بود هر چه در بالا سرودم طنز بود

خنده بر هر درد بي درمان دواست خنده بسيار هم نوعي بلاست

اي عزيزان،غصه را باطل كنيد خنده را در كار خود داخل كنيد

ليلي و مجنون يكديگر شويد بي خيال درس، بازيگر شويد

منبع:http://moghim6.blogfa.com/



 

جمعه 1 ارديبهشت 1391برچسب:شعر ریاضی, :: 1:26 :: نويسنده : نوراله شکری

یاد ایامی که سهمی از ریاضی داشتیم

مغز خود رابا قوانینحساب انباشتیم

یاد ایامی که با یک عالم از سر زندگی

پای خود را در مسیر هندسه بگذاشتیم

یاد ایامی که مشتق در صدامان زنده بود

دست انتگرال؛ مارا از تنفس کنده بود

جذر ما مجذور دنیا بود و بی اندازه تا

بی نهایت در صداهامان صدا افکنده بود

یاد ایامی که دستان ریاضی مثل باد

دست ما را در سکوت زندگی مان می فشرد

یاد آن ایام شیرین ای دریغا ای دریغ

غنچه امید ما از خستگی نشکفته بود

منبع:http://moghim6.blogfa.com/


 

پيوندها